1001 Nacht: Diner & Dance maart 2013 |
Geschreven door Mario Van Hirtum |
zaterdag 06 april 2013 22:43 |
In deze te lang aanslepende, barre wintertijden hadden wij, Gijmelanders, gelukkig nog één groot lichtpunt in ‘t verschiet: onze jaarlijkse Dinner and Dance! Het zou deze keer net een iets andere versie worden. Niets was minder waar… Het organisatieteam van de editie 2013 had immers zwoelere, warmere oorden dan onze kille thuisbasis voorzien. Wolfsdonk of all places zou ‘the place to be’ worden!!! Het anders zo troosteloos ogend parochiezaaltje leek nu wel heel erg uitnodigend. Toen we van op de tegenoverliggende parking allerlei gekleurde lichtjes tegen de muren en plafonds zagen parelen, waren we maar al te blij dat we de vrieskou mochten buitensluiten.
Via de poort kwamen we werkelijk in een toverachtige, Arabische sprookjeswereld terecht. We konden onze ogen niet geloven: wat een metamorfose had hier plaatsgevonden! Allerlei knusse, erg lage J salonhoekjes te midden van prachtige tapijten, kussens en vele lantarentjes kleedden het zaaltje ongelooflijk warm aan. Maar dat was lang niet alles. Welke gastheren en –vrouwen van dienst vergastten ons met een heerlijke cocktail en cava? In hun nomadenplunje was het even zoeken naar herkenningspuntjes! Ik vraag me nog steeds af waar de speciale “stam-met-de-lange-neus” voor stond. Onze vrouwen waren immers meteen onder de indruk. Maar dat mysterie werd tot op heden helaas niet ontrafeld! In ieder geval voelden wij , met alledaagse kleren, ons een beetje als toeristen tussen al die Arabische types. Maar dat we meer dan welkom waren, stond buiten kijf! Nadat alle 40 Gijmelanders verwelkomd waren, konden we ons neervlijen in één van de leuke Marokkaanse salonnetjes en aan het diner beginnen. Als start genoten we van de nationale Marokkaanse soep, Harira: lekker en kruidig. Ook al leken de lage tafeltjes aanvankelijk wat onwennig, toch slaagden we in onze eerste opdracht zonder al te veel te morsen. Ondertussen konden toeristen zich een henna tattoo laten aanmeten door Véronique. Al snel was het tijd voor hét hoogtepunt van de avond: 3 schitterende buikdanseressen maakten Walters hoofd (én uiteraard dat van vele anderen) dol op het ritme van ‘the Editors’ en andere plaatselijke muziek J. Na hun optreden kregen ook wij een leuke initiatie en het werd snel duidelijk dat ernaar kijken toch aangenamer is dan het zelf uit te voeren…. Twee Marokkaanse kokkinnen toonden daarna hun kunsten met de tajines door enkele couscousschotels met schapenvlees en pangasius voor ons klaar te maken. Het resultaat was verbluffend en een applaus was dan ook op zijn plaats. Ondergetekende heeft trouwens één van de tajines gewonnen, waarvoor dank én deze reportage. Om helemaal in hogere sferen te komen, lurkten we nog wat aan de waterpijp. Echt high zijn we er niet van geworden, maar gezellig werd het des te meer: het feest ging gemoedelijk verder en de drank vloeide rijkelijk. Als dessert was er een hele variatie van Arabische zoetigheden, en de Duvels moesten even plaats ruimen voor fantastische, lekkere muntthee. Iets na één sloeg bij mij de tol van een lange werkweek toe... Maar het was goed geweest! Na een zeer gemoedelijke en sfeervolle avond in een prachtige omgeving, vol lekkere gerechten keerde ik voldaan terug naar jawel, de Gijmel! Een dikke proficiat voor de organisatoren! Ik ben alvast benieuwd naar de volgende locatie… Mario |
Laatst aangepast op vrijdag 20 januari 2017 14:15 |